Δειγματική διδασκαλία_Γλώσσα Γ΄ Λυκείου

ΠΡΟΤΥΠΟ ΛΥΚΕΙΟ ΒΑΡΒΑΚΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ

Δειγματική διδασκαλία στη Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου

Διδάσκων: Νικόλαος Κ. Αλέφαντος

2/12/2015

Α. Διδακτικοί στόχοι:

Στόχοι της διδασκαλίας είναι οι μαθητές/τριες:

- Να κατανοούν ότι αναπτύσσονται διαφορετικές εκδοχές για το ρόλο της  

  τεχνολογίας στη ζωή των ανθρώπων και των κοινωνιών.

- Να αντιμετωπίζουν κριτικά  διάφορα κείμενα από έντυπες και ηλεκτρονικές πηγές  

   και να διακρίνουν τις ιδιαιτερότητες του ακαδημαϊκού και εκλαϊκευμένου  

   ακαδημαϊκού λόγου που σχετίζεται με τον κόσμο της επιστήμης και της

   τεχνολογίας.

- Να κατανοούν τις προκλήσεις στις σχέσεις τεχνολογίας και κοινωνίας στο παρόν και

  στο μέλλον, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Β. Μεθοδολογικές προσεγγίσεις της διδασκαλίας:

- Κειμενοκεντρική και επικοινωνιακή προσέγγιση της νεοελληνικής γλώσσας

- Τεχνική της φθίνουσας καθοδήγησης

- Διάλογος

Γ. Εποπτικά μέσα:

-Φύλλο εργασίας

-Διδακτικό βιβλίο

-Πίνακας

ΚΕΙΜΕΝΟ

Ο εικοστός αιώνας δικαίως χαρακτηρίζεται ως αιώνας των μεγαλυτέρων και σημαντικότερων κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών. Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο μέσος «Δυτικός άνθρωπος» ζει στο κατώφλι του 21ου αιώνα μία πολύ διαφορετική καθημερινή ζωή από τον αντίστοιχο άνθρωπο των αρχών του 20ου αιώνα. Ένα σημαντικό ποσοστό ευθύνης γι” αυτές τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή φέρει και η πρόοδος στις λεγόμενες βιοϊατρικές επιστήμες. Η ανακάλυψη της δομής του DΝΑ, πριν από 45 περίπου χρόνια, και η επακόλουθη «έκρηξη γνώσης» στους τομείς της Μοριακής Βιολογίας και της Γενετικής φέρνουν την ανθρωπότητα αντιμέτωπη με μια νέα τάξη πραγμάτων.

Έχουμε πλέον επιλύσει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα της στειρότητας με τη χρήση μεθόδων τεχνητής αναπαραγωγής και ταυτόχρονα είμαστε σε θέση να επιλέξουμε το φύλο του παιδιού μας. Η πλήρης χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος αλλά και η υφιστάμενη απομόνωση και ο χαρακτηρισμός της λειτουργίας μερικών εκατοντάδων γονιδίων θα οδηγήσουν πιθανότατα στο εγγύς μέλλον στη θεραπεία πολλών ασθενειών. Γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί και τρόφιμα υπόσχονται ότι θα επιλύσουν το πρόβλημα του υποσιτισμού, όμως ταυτόχρονα δημιουργούν τεράστια βιοηθικά προβλήματα. Παράλληλα, η πρόσφατη κλωνοποίηση ζωντανών οργανισμών μπορεί να επιλύσει και αυτή θέματα υποσιτισμού και επάρκειας οργάνων; όμως εγκυμονείται κίνδυνος δημιουργίας γενεών πανομοιότυπων οργανισμών προς εκμετάλλευση, και ταυτόχρονα αναδεικνύει επικίνδυνες απόψεις περί δημιουργίας μιας «αρίας φυλής».

Που βαδίζουμε, άραγε; Για χάρη ποιας προόδου και μελλοντικής   ευδαιμονίας   η   επιστημονική   κοινότητα   αλλά   και ολόκληρη η ανθρωπότητα πρέπει, αλόγιστα, να συνεχίσει αυτό τον δρόμο;

Δραστηριότητα: Ποια επιχειρήματα μπορούν να επιστρατεύσουν όσοι επιστήμονες υιοθετούν την άποψη ότι η επιστήμη πρέπει να στρατεύεται στην υπηρεσία του ανθρώπου;

ΚΕΙΜΕΝΟ

Αν θέλουμε να παρεμποδίσουμε την τροφοδοσία με ρύζι των Βιετκόγκ, τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην καταστροφή της συγκομιδής με βλαστησιοκτόνα και στην αποστολή στρατευμάτων, για να εμποδίσουν τον εχθρό να τροφοδοτηθεί; Το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο: απλώς η πρώτη μέθοδος απαιτεί πολύ λιγότερους άνδρες".

(δήλωση, στους New York Times στις 21 Σεπτ. 1966, ενός εκπροσώπου του Πενταγώνου με την οποία επιχειρεί να καθησυχάσει τις διαμαρτυρίες, που είχε ξεσηκώσει η μαζική χρησιμοποίηση βλαστησιοκτόνων ουσιών στο Βιετνάμ).

"Δεν αισθάνομαι ένοχος... Δεν μπορούσε να ξέρει κανείς τι θα συνέβαινε. Δεν ήταν δουλειά μου. Αυτό ήταν δουλειά άλλων. Εγώ αντιμετώπιζα ένα επείγον πρόβλημα... Για μένα είναι άλλο πράγμα η κατασκευή πυρομαχικών και άλλο η χρήση τους. Δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς το όπλο που έριξε το βλήμα για τη δολοφονία του προέδρου... Δεν είναι δική μου δουλειά ν' ασχολούμαι με πολιτικά ή ηθικά ερωτήματα. Επειδή έπαιξα κάποιο ρόλο στην τεχνολογική ανάπτυξη της ναπάλμ, δε σημαίνει ότι είμαι και περισσότερο κατάλληλος να σχολιάσω τις ηθικές πλευρές του ζητήματος".

(δήλωση του L. F. Fleser, διευθυντή ομάδας επιστημόνων του Harvard για την κατασκευή των βομβών Ναπάλμ κατά το Β' παγκόσμιο πόλεμο, New York Times, 27 Δεκεμβρίου 1967, σ. 8· όπως αναφέρεται στο J. Lipscombe και Β. Williams, ό.π., σ. 51).

Δραστηριότητα: Υπάρχει και άλλη άποψη, ότι δηλαδή ο επιστήμονας δεν έχει ευθύνη για τα αποτελέσματα του έργου του, αλλά η ευθύνη βαραίνει την πολιτική ηγεσία. Η άποψη αυτή υπερθεματίζει την ουδετερότητα της επιστήμης. Ποια πιστεύετε ότι είναι τα επιχειρήματά της;

Δραστηριότητα για το σπίτι.

Υποθέστε ότι έχετε προσκληθεί σε τηλεοπτική εκπομπή του καναλιού της ελληνικής Βουλής, για να εκθέσετε την άποψή σας ως μαθητής/τρια της Γ΄ τάξης του Λυκείου σε συζήτηση που γίνεται με θέμα την ευθύνη του επιστήμονα. Ποια θέση θα πάρετε απέναντι σε αυτό το ζήτημα; Φροντίστε στην εισήγησή σας 500-600 λέξεων παράλληλα με την επιχειρηματολογία σας για την υποστήριξη της θέσης σας να ανασκευάσετε και την αντίθετη άποψη από αυτή που πρεσβεύετε.