Εργασίες μαθητών/τριών στα Αρχαία Α΄

Ο Πελοποννησιακός πόλεμος φτάνει στο τέλος του.

 ΟΜΑΔΑ Α΄

            Ο  Πελλοπονησιακός  Πόλεμος έχει λάβει τέλος  με την ήττα των Αθηναίων στους Αιγός ποταμούς.Οι Σπαρτιάτες νίκησαν λόγω ενός τεχνάσματος του Λυσάνδρου  με το  οποίο κατάφεραν να επιτεθούν στους Αθηναίους όσο αυτοί  ήταν απροετοίμαστοι .Οι Αθηναίοι ητήθηκαν κατά κράτος και οι περισσότεροι στρατηγοί τους (εκτός από τον Κόνωνα που έφυγε) μαζί με πολλούς στρατιώτες και δούλους πιαστηκαν αιχμάλωτοι και όλοι οι Αθηναίοι εκτός από τον Αδείμαντο εκτελέστηκαν .

               Η ήττα των Αθηναίων οφείλεται στην υπεροψία τους απέναντι στους Σπαρτιάτες και αυτό τους οδήγησε σε λάθος στρατιωτικές αποφάσεις.Η υπεροψία τους φάνηκε επίσης στην απόφαση τους στην εκκλησία του δήμου να κόψουν το δεξί χέρι των αιχμαλώτων μετά την νίκη τους.Από την άλλη πλευρά, οι Σπαρτιάτες χρησιμοποίησαν τέχνασμα το οποίο αν και αποτελεσματικό είναι αντίθετο στις πολεμικες αρχές.Επίσης, η απόφαση τους να σκοτώσουν τους ηττημένους αν και δικαιολογημένη ήταν πολύ σκληρή και αντίθετη από τις αξίες τη εποχής μας.

«ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ!»

ΟΜΑΔΑ Β΄

Σύμφωνα με τον Θεόπομπο το Μιλήσιο, ο οποίος κατέφθασε στην πόλη μας σήμερα τα ξημερώματα,  ο σπαρτιατικός στόλος και ο στρατός, μαζί με τους συμμάχους του σημείωσε μια καθοριστική νίκη απέναντι στους Αθηναίους στους Αιγός ποταμούς. Επί μέρες οι Αθηναίοι μας προκαλούσαν σε ναυμαχία, αλλά εμείς μέναμε πιστοί στις διαταγές του Λύσανδρου, παραμένοντας στ λιμάνι της Λαμψάκου. Ωστόσο, τρεις μέρες πριν, ο πολυμήχανος Λύσανδρος κατάφερε να αιφνιδιάσει τους υπερόπτες Αθηναίους με ένα ευφυέστατο τέχνασμα κατά το οποίο επιτεθήκαμε στους βαρβάρους τη στιγμή που δεν ήταν προετοιμασμένοι για μάχη. Ο στόλος μας αιχμαλώτισε  πολλούς Αθηναίους, των οποίων η τύχη θα αποφασιστεί σε επικείμενη Συνέλευση. Έτσι, δόθηκε τέλος στον τρόμο που σκορπούσαν οι Αθηναίοι, και στις ελπίδες τους για ολοκληρωτική κυριαρχία στον ελλαδικό χώρο. Συνεπώς αρχίζει μία νέα εποχή δόξας και λαμπρότητας για την πόλη μας χάρη στα γενναία μας παλικάρια! 

                                       

ΟΜΑΔΑ Γ΄

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΟΣ ΠΟΤΑΜΟΥΣ

Στα εδάφη μας διεξήχθη μια ναυμαχία μεταξύ των Σπαρτιατών και των Αθηναίων. Η μάχη έγινε, συγκεκριμένα, στην περιοχή των Αιγών Ποταμών και σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες νικητές ανακηρύχθηκαν οι Λακεδαιμόνιοι. Παρόλο που οι Αθηναίοι υπερείχαν σε στόλο, οι Σπαρτιάτες κινήθηκαν εξυπνότερα και όταν βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία, έπραξαν αντίστοιχα. Ο Λύσανδρος, στρατηγός των Σπαρτιατών, είχε μελετήσει τη στρατιωτική ρουτίνα των Αθηναίων, γι'αυτό και μπόρεσε να τους πιάσει απροετοίμαστους.

 Γνωρίζοντας, λοιπόν, ως Πέρσες, ότι οι Σπαρτιάτες είναι ένας ιδιαίτερα ικανός στρατιωτικά λαός, αποφασίσαμε να χρηματοδοτήσουμε την εκστρατεία τους εναντίον των Αθηναίων. Και… απ’ ό,τι φαίνεται μάλλον θα επωφεληθούμε από την κίνησή μας αυτή. Μας δίνεται, δηλαδή, η δυνατότητα να εισέλθουμε στον ελλαδικό χώρο, κάτι που με τους πολέμους δεν είχαμε δυστυχώς καταφέρει. Θα ήταν ακόμη χρήσιμο, αν εξακολουθούσαμε να ενισχύουμε οικονομικά το λαό των Λακεδαιμονίων, αφού έτσι θα κερδίσουμε την εύνοια αλλά και την εμπιστοσύνη τους. Τέλος, η ισχυρότερη κάποτε ελληνική δύναμη των Αθηναίων έχει πλέον χάσει τη δόξα και τη δύναμή της, πράγμα που είναι προς όφελός μας, μιας και δεν θα έχουμε πια μια τόσο δυνατή αντίπαλη πόλη στην Ελλάδα.

ΟΜΑΔΑ Δ΄

Αξιότιμοι Αθηναίοι στρατηγοί,

                   

      Εδώ και μέρες παρακολουθώ τον αγώνα σας εναντίον των Λακεδαιμονίων. Παρόλα τα όσα συνέβησαν στ παρελθόν εξακολουθώ να παραμένω Αθηναίος και να ανησυχώ για την τύχη του Αθηναϊκού στόλου.

      Βλέποντας από μια άλλη οπτική τη στρατηγική σας θεωρώ ότι δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Πρώτα απ΄ όλα ένα βασικό μειονέκτημα  σας είναι η θέση στην οποία έχετε επιλέξει να παρατάξετε τα πλοία σας. Σε αντίθεση με τους Λακεδαιμόνιους αναγκάζεστε να ανεφοδιάζεστε από τη Σηστό που είναι αρκετά μακριά, ενώ οι εχθροί τα έχουν όλα έτοιμα καθώς βρίσκονται σε λιμάνι κοντά στην πόλη χωρίς να τους λείπει τίποτα. Έχω την εντύπωση πως ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τους Λακεδαιμόνιους είναι να μεταφερθείτε  στη Σηστό όπου υπάρχει διαθέσιμο λιμάνι και πόλη που θα σας παρέχει τα απαραίτητα.

      Ελπίζω να λάβετε υπόψιν τις παρατηρήσεις μου.

                                                                                                                                                                            

                                                                                                                                                                                                                Με εκτίμηση,

                                                                                                                                                                                                                     Αλκιβιάδης.

ΟΜΑΔΑ Ε΄

Υποθέστε ότι είστε οι στρατηγοί, που ηγούνται του Αθηναϊκού στόλου στους Αιγός ποταμούς. Βασισμένοι στην ιστορική αφήγηση του Ξενοφώντα να στείλετε απαντητική επιστολή στον Αλκιβιάδη που σας πρότεινε τη μετακίνηση από τους Αιγός ποταμούς για λόγους στρατηγικής.

Αλκιβιάδη,

μετά τη σύσκεψη που είχαμε με τους υπόλοιπους στρατηγούς, αποφασίσαμε ομόφωνα να απορρίψουμε οποιαδήποτε πρόταση εκ μέρους σου.

          Όχι μόνον έχεις το θράσος να εμφανίζεσαι στο στρατόπεδο ύστερα από τις πολλαπλές προδοσίες σου, αλλά και επενέβης στις στρατηγικές μας αποφάσεις. Εξάλλου, δεν ανήκεις πλέον στους Αθηναίους στρατηγούς. Εμείς ως έμπειροι και ειδήμονες των ναυμαχιών γνωρίζουμε καλύτερα πώς να πράξουμε προς όφελος του στόλου και της ναυμαχίας. Η συμβουλή είναι ούτως ή άλλως άτοπη, καθώς οι Σπαρτιάτες από δειλία δεν τολμούν να μας αντιμετωπίσουν. Είμαστε μακράν ανώτεροι, ικανότεροι και δεν έχουμε ανάγκη την αλλαγή στρατοπέδου. Είμαστε, ήδη, νικητές.

          Μείνε μακριά από το στρατόπεδό μας και μην τολμήσει να μας ξαναπλησιάσεις. Η Αθήνα δεν χρειάζεται τέτοιου είδους υποστηρικτές.  Να σου υπενθυμίσουμε ότι δεν είσαι καν Αθηναίος πολίτης.

          Την επόμενη φορά που θα εμφανισθείς, δεν θα δείξουμε την ίδια επιείκεια και ανοχή.

Τυδεύς, Μένανδρος, Φιλοκλής, Αδείμαντος